ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ENDURO, ΧΑΛΚΙΔΑ18/3
Μετά τις γκρίνιες στα Γρεβενά όλοι έδειχναν πιο cool και ικανοποιημένοι από τον αγώνα της Χαλκίδας. Ο χώρος εκκίνησης και parc ferme στο κέντρο του παραλιακού πεζόδρομου της πόλης ήταν βλέπετε ιδανικός και πλήθος κόσμου -και ειδικά νεολαία- χάζεψε τις 100 αγωνιστικές μοτοσυκλέτες καθώς και τις άριστα οργανωμένες ομάδες. Πράγματικά παρέπεμπε κατευθείαν σε αγώνες του εξωτερικού ο χώρος της εκκίνησης και τερματισμού και οι εταιρίες που προβάλονται μέσα από τους αγώνες βγήκαν σίγουρα κερδισμένες. Γενικά το κλίμα -σε συνδυασμό με το πετυχημένο festival- ήταν υπέροχο και όλα έδειχναν ότι θα πραγματοποιηθεί ένας εξαιρετικός αγώνας. Και πράγματι έτσι έγινε αν και πάλι κάποιοι γκρίνιαξαν για τη σκόνη και την πέτρα που έκανε ισχυρή την παρουσία της σε κάποια κομμάτια της διαδρομής. Κατά την γνώμη μου η διαδρομή ήταν πολύ καλή καθώς περιλάμβανε μεγάλη ποικιλία εδαφών και είχε πολλά ευχάριστα κομμάτια, αλλά και κάποια τεχνικά και πιο απαιτητικά σημεία. Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην Ελλάδα οπότε είναι απόλυτα φυσιολογικό να αγωνιζόμαστε με σκόνη και πέτρα σε κάποιους αγώνες. Μεγάλο ήταν το συνολικό μήκος της διαδρομής, αλλά οι εναλλαγές από μονοπάτι σε φλαταδούρες επέτρεπαν στους αναβάτες να χαλαρώνουν. Όμως ήταν η πολύ υψηλή θερμοκρασία που εξάντλησε τους περισσότερους με αποτέλεσμα μόλις 33 αναβάτες να τερματίσουν ακαπέλωτοι. Δεν ήταν όλα ρόδινα όμως στην Χαλκίδα καθώς η σήμανση της διαδρομής ήταν μέτρια και σε μερικά σημεία κακή με αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθούν οι αγωνιζόμενοι και ειδικά στον πρώτο γύρο. Αρκετοί μάλιστα χάθηκαν και χρεώθηκαν καπέλο, προς τιμήν τους όμως απέφυγαν τις φασαρίες και τις γκρίνιες στον τερματισμό. Εδώ θα ήθελα να επισημάνω την άποψη μου: Η σήμανση είναι η ίδια για όλους (ναι κι εγώ χάθηκα πολλές φορές και γλίτωσα οριακά το καπέλο) οπότε άπαντες αγωνίζονται επί ίσοις όροις. Αυτό σε καμία των περιπτώσεων δεν σημαίνει ότι δικαιολογούμε την κακή σήμανση, απλά δικαιολογούμε αυτούς που σωστά δεν έκαναν φασαρίες. Πολύ σωστοί ήταν και οι χρόνοι στις απλές που δεν σε άφηναν να χαλαρώσεις, αλλά σου έδιναν και κάποια λεπτά προπορείας σε όλα τα ΣΕΧ.
Οι ειδικές ήταν καταπληκτικές! Και αναφέρομαι σε υπερθετικό βαθμό καθώς ήταν και οι τρεις τελείως διαφορετικές μεταξύ τους. Η πρώτη (extreme test) ήταν σε φαρδύ ξηροπόταμο και περιλάμβανε στροφές σε καθαρή άμμο, αλλές πάνω σε κροκάλα, πολλές αλλαγές επιπέδων (έβγαινε μέσα από την κεντρική κοίτη), πολλά τεχνικά πέράσματα, αλλά και κάποια γρήγορα σημεία. Μας θύμισε παγκόσμιο και όσοι αγωνίστηκαν στο ISDE της Χιλής αισθάνθηκαν και πάλι σαν να βρίσκονται λατινική αμερική!
Η δεύτερη ειδική (Cross Country) ήταν απόλαυστική όσο και σωτήρια! Πριλάμαβνε γρήγορες φλαταδούρες, όμορφο μονοπάτι και 11 περάσματα από ένα δροσερό ποταμάκι. Οι αναβάτες απολάμβαναν γρήγορη οδήγηση και παράλληλα δροσίζονταν στο καθαρό νερό.
Η τρίτη ειδική (ΜΧ) περιλάμβανε την πίστα Motocross της Χαλκίδας η οποία είχε ξιστεί σωστά ενώ είχαν αφαιρεθεί τα δύο μεγάλα τραπέζια. Επίσης είχε προστεθεί ένα κορδελάτο κομμάτι μετά την εκκίνηση και πριν τον τερματισμό της. Είχε γρήγορα σημεία, ηδονικά μπέρμ και κάποια πολύ θεαματικά άλματα που συγκέντρωσαν αρκετούς θεατές.
Με έναν ολοκληρωμένο και άρτιο αγώνα λοιπόν έλαμψαν οι ιδιαίτερα ανεβασμένοι αγωνιζόμενοι! Ο Βασίλης Σιαφαρίκας διέλυσε τον συναγωνισμό από την πρώτη κι όλας ειδική και επιβεβαίωσε ότι αν συνεχισει την σκληρή προτοιμασία του μπορεί να φέρει εξαιρετικά αποτελέσμα στο ISDE στις Σέρρες. Από την άλλη πέντε αναβάτες οδήγησαν εκπληκτικά και συμπλήρωσαν την πρώτη εξάδα της γενικής. Σαφώς ξεχώρισε ο περσινός rookie Γιώργος Μανωλίδης που παρά την μικρή εμεπιρία του έδειξε το μεγάλο ταλέντο του κατα΄κτώντας την τέταρτη θέση της γενικής μόλις 14'' πίσω από τον super θεαματικό και super ψυχοπαθή Γιώργο Κοινωνά. Οριακές όμως ήταν οι μάχες για την δεκαπένταδα της γενικής με πολλούς αναβάτες να οδηγούν γρήγορα ανεβάζοντας συνεχώς το επίπεδο τους.
Συγχαρητήρια σε όλους λοιπόν και πιστεύουμε ότι οι τέσσερις πρώτοι αγώνες του Πανελληνίου Πρωταθλήματος έβαλαν γερές βάσεις για μια καλή παρουσία των αθλητών στο ISDE...
Τι με χάλασε; Χμμμ, οι λίγες σχετικά συμμετοχές, καθώς περίμενα ότι σε μια πόλη που βρίσκεται πολύ κοντά στην Αθήνα θα φλέρταραν τις 150. Ας είναι όσοι δεν ήρθαν έχασαν πάντως και πιστεύουμε ότι την επόμενη χρονιά η Χαλκίδα θα κάνει ένα από τους καλύτερους αγώνες της χρονιάς, φροντίστε λοιπόν να είστε εκεί!